Via een blog deelde Astrid Spruit haar ervaringen met COVID en later Long COVID. Die blogs legden de basis voor het boek ‘De Coronamuur’ waarin Astrid laat zien hoe een positieve houding helpend kan zijn bij het omgaan met ziekte en bijdraagt aan herstel. Heel verwonderlijk is dat niet, want dat is wat Astrid als coach ook aan anderen leert; een positieve kijk houden.
Astrid wordt in december 2020 ziek. Een positieve testuitslag volgt op eerste Kerstdag. Een beroerd moment voor isolatie om in afzondering van je gezin de kerstdagen door te brengen. ‘Dat was heftig voor iedereen’, zegt Astrid. ‘Ik werd bovendien erg ziek. Twee keer ben ik naar de Eerste Hulp gegaan, maar allebei de keren ben ik weggestuurd. De tweede keer per vergissing. Ik had een zuurstofgehalte in het bloed (saturatie) van nog maar 75%. Daar werd ik ’s avonds over gebeld. Ik heb me wel eens afgevraagd of het anders was gegaan als ik toen zuurstof had gekregen.’
Vertrouwen
Want Astrid houdt klachten. Ze blijft moe en is kortademig. ‘Ik ben vrij snel op zoek gegaan naar hulp. Gelukkig heb ik begripvolle artsen getroffen. In januari ben ik al met COVID fysio begonnen.’ Inmiddels zijn we bijna anderhalf jaar na haar besmetting en nu durft Astrid voorzichtig te zeggen dat het redelijk goed met haar gaat. ‘Ik ben nog niet klaar, maar het is al stukken minder. Ik vertrouw er op dat het goed komt.’
Geen schuldgevoel
‘Een andere manier van denken, heeft mij de afgelopen periode erg geholpen’, vervolgt Astrid. ‘Ik heb het verzet tegen ziek zijn opgegeven. Dat verzet kost heel veel energie. Die heb je dan niet meer voor je herstel. Alles mocht er zijn. Verdriet, angst. Maar geen verzet. Ik ben gegaan voor volledige acceptatie. Daardoor heb ik ook mijn schuldgevoel overboord gegooid. Dat levert je niets op behalve dat je je heel rot voelt over iets waar je niets aan kunt doen. COVID heeft me teruggeworpen op mezelf en eigenlijk ben ik mijn eigen coach geworden. Ik heb veel tijd gehad voor zelfreflectie en ik heb baat gehad bij de tools die ik anders aan anderen aanreik. De focus op wat kan ik wel en een positieve houding.’
Zelfbewust
Astrid is daardoor een zelfbewuster mens geworden. ‘Dat heeft mij ook geholpen in het contact met artsen. Ik heb al jaren ernstige menstruatieklachten in combinatie met hevige stemmingswisselingen en rugpijn. Daar heb ik al jaren mee gedokterd, maar werd eigenlijk nooit echt serieus genomen. Ik bleef maar doormodderen. Maar de zelfreflectie tijdens corona heeft van mij een andere gesprekspartner gemaakt. En nu pas, na jaren is er een chronische ontstekingsziekte aan het licht gekomen met verwoekeringen in de baarmoeder en andere organen. Daar ben ik pas aan geopereerd en daardoor heb ik gelukkig veel minder pijn.’
In haar boek doet Astrid verslag van het proces dat ze tijdens corona doormaakt. Astrid: ‘Hoe ga je van angst naar vertrouwen? Ik krijg er heel positieve reacties op.’
