Ruim 10 jaar geleden werd Marlon ziek. Wat begon met hoofdpijn, slecht zien en een ‘kuchje’, eindigde in letterlijk omvallen. Na een bloedtest blijkt ze Q-koorts te hebben. Marlon: “Ik was 19 jaar, stond vol in het leven, ging naar school en ondernam veel activiteiten. Door de Q-koorts kon ik enkel nog hele dagen in bed doorbrengen.”
Kop in het zand
Haar aanpakkers-mentaliteit en drive om onafhankelijk te zijn zorgen ervoor dat Marlon uiteindelijk uitgeput raakt. De combinatie van jarenlang studeren en werken, zelfzorg, sociale contacten én het huishouden blijkt veel te zwaar. Een internist vertelt haar dat haar klachten tussen de oren zitten, maar bij Q-support vindt ze herkenning, erkenning en verheldering. “Achteraf gezien heb ik constant boven mijn kunnen willen presteren. Ik stak liever mijn kop verder in het zand en bleef vooral doorwerken, tot het zowel fysiek als mentaal niet meer ging.”
Balans
Marlon meldt zich ziek en raakt in een isolement. “Ik had veel huilbuien en voelde mezelf wegzakken. Tot ik me bedacht: hoe kan en wil ik verder? Ik zocht psychische hulp en doorliep een zwaar maar verhelderend traject, waarin ik leerde meer naar mezelf te luisteren en mijzelf op nummer 1 te zetten. Ik bouwde mijn werkzaamheden weer op en leerde mijn sociale activiteiten doseren. Daarnaast ontmoette ik een nieuwe liefde waarmee ik ging samenwonen. Eindelijk had ik de balans gevonden!”
Corona
“Het coronanieuws heb ik vanaf de uitbraak in China op de voet gevolgd. Uit angst voor het virus, mede door mijn lage weerstand en gevoelige longen door QVS (Q-koortsvermoeidheidssyndroom), ging ik direct in thuisisolatie toen corona in Nederland uitbrak. Toch kreeg ik in maart van dit jaar last van mijn longen en verloor ik mijn reuk en smaak. Toen ik vervolgens een koortsaanval kreeg en niet meer op mijn benen kon staan, zei de huisarts: “Je zult wel corona hebben.”
Angst
Marlon blijkt een beginnende longontsteking te hebben en moet deze met een antibioticakuur uitzieken. “Er was een moment dat ik in bed lag te happen naar adem, dat ik me als een vis op het droge voelde, zó benauwd had ik het. Door de hartritmestoornissen voelde het alsof ik doodging, maar omdat het te druk was in de ziekenhuizen kon ik terugbellen wanneer mijn vingers en tenen blauw werden. Weken lag ik ziek in bed, terwijl ik door deze ervaring voor ditzelfde bed tegelijkertijd bang was. Ik durfde niet meer te slapen omdat ik mijn ademhaling wilde blijven controleren en raakte compleet uitgeput. Het kan zijn dat ik mezelf gekker heb gemaakt dan nodig, maar ik kon op dat moment nergens geruststelling vinden.”
Opbouwen
Vanwege haar angst besluit Marlon geen nieuws meer te volgen en geen informatie over COVID-19 meer op te zoeken via internet. “Op advies van de huisarts begon ik met wandelen. Vervolgens bouwde ik langzaam mijn werkzaamheden op en deed ik kleine huishoudelijke klusjes, zoals het inruimen van de vaatwasser. Inmiddels ben ik minder benauwd en heb ik meer energie. Nog steeds ben ik sneller vermoeid en ervaar ik pijn op de borst, waarvoor ik onder behandeling ben van een longarts en cardioloog. Ik houd me aan een strakke structuur en ben nu, na ruim 6 maanden, ongeveer terug op het energieniveau dat ik had vóór de coronabesmetting.”
Isolement
“Helaas heb ik door Corona PTSS ontwikkeld; ik heb angst om deel te nemen aan de maatschappij, ben bang voor mensen die zich niet aan de coronamaatregelen houden. Eigenlijk voel ik me alleen veilig in mijn eigen huis. Hiervoor heb ik professionele hulp ingeschakeld. Ook al speelt zowel Q-koorts als corona zich achter gesloten deuren af en ziet niemand hoe het er écht aan toe gaat, mijn familie, vrienden en werkgever hebben gelukkig begrip voor mijn situatie en keuzes. Via app onderhoud ik met hen het contact.”
Keuze
Marlon had haar manier om met QVS te leven gevonden, maar kreeg er COVID-19 bovenop. “Ik heb een hele donkere periode meegemaakt, maar uiteindelijk heeft dit alles me ook gelukkig gemaakt. Ik focus me op de goede momenten en geniet hier intens van. Ik voel ’s ochtends of het een goede of een slechte dag wordt en kan in het laatste geval dingen afzeggen, heb hierin een keuze. Hierdoor geef ik mezelf ruimte en accepteer ik de situatie beter. Dit helpt enorm.”
Houd je aan de regels
Als laatste wil Marlon graag iets belangrijks delen: “Ik merk dat steeds meer mensen ‘coronamoe’ worden. Tegen iedereen zou ik willen zeggen: Ook jonge mensen kunnen kwetsbaar zijn, dat zie je aan mij. Niemand is onkwetsbaar, dus wees geduldig, hou vol en houd je aan de maatregelen! Voorkom hiermee een besmetting voor jezelf, maar ook voor een ander. Eigenlijk is deze boodschap mijn grootste reden om dit interview te doen, want wat mij is overkomen gun ik niemand.”
